Koty Norweskie Leśne to rasa, która do niedawa żyła jeszcze na wolności. Dlatego natura przystosowała te koty tak aby mogły przetrwać w surowym klimacie Skandynawii. Ich półdługie futro składa się z dwóch warstw. Zewnętrznych dłuższych i błyszczą-cych włosów okrywowych, które jako nieprzemakalna warstwa chronią koty przedopadami i wewnętrznego podszerstka, który jako grubszy i wełnisty chroni przed zimnem. Koty Norweskie Leśne to duże, silne koty o mocnej budowie ciała co nie przeszkadza im porusza się z wrodzoną wszystkim kotom gracją. Dłuższe łapy tylnie i krótsze przednie są silne i przystosowane do schodzenia z drzew w sposób wyjątkowy jak na koty a mianowicie głową w dół (tak jak robią to np.: wiewiórki). Kolejnymi charakterystycznymi elementami budowy są: kudłate łapki. (Ich duże silne łapy zaopatrzone są w futro wyrastające między opuszkami, aby chroniło je przed zmarznięciem łap na śniegu.)
Futrzane portki (pokryte obfitym futrem tylne części łap tylnich) oraz puchaty ogon. Do tego charakterystyczna kryza wokół głowy.
 

Głowa Kota Norweskiego Leśnego ma kształt trójkąta równoramiennego z mocno zarysowaną brodą. Oczy migdałowo owalne w dowolnym kolorze bez względu na kolor futra. Charakterystyczne są też duże uszy z pędzelkami na ich szczycie oraz włosami wystającymi z wnętrza uszu aby w naturalnym środowisku uszy chronione były przed zimnem. Uszy muszą być proporcjonalnie rozmieszczone na głowie tak aby ich zewnętrzne krawędzie tworzył z brodą linię prostą. "Kot jest domowy na tyle na ile mu to odpowiada." Saki (H.H. Munro)

Koty Norweskie Leśne kochają przebywać na łonie natury, szczególnie w lesie lub w innym terenie gdzie mają okazję powspinać się po drzewach. Dlatego jeśli kot nie wychodzi z domu, warto zapewnić mu możliwość wspinania się na miejscu np.: na wysokie drapaki lub po innych konstrukcjach na wysokie szafy. Koty Norweskie Leśne lubią wybierać do leżenia najwyżej położone miejsca, skąd mogą obserwować wszystko co dzieje się w domu. W ten sposób nic nie umknie ich uwadze. Są bardzo ciekawskie. Zwłaszcza zawartość siatek po powrocie właścicieli z zakupów przyciąga ich uwagę. Poza tym są przyjacielskie i bardzo towarzyskie. Nie lubią pozostawać dłużej same i przeważnie podążają za swoimi właścicielami. Można je nauczyć reagowania na własne imiona z tym, że jak powiedział Bill Adler Kot zjawi się, gdy go zawołać - jeśli nie ma nic lepszego do roboty. Ale nawet jak przyjdzie nam tolerować ich drobne niesubordynacje to ich ogromna potrzeba pieszczot i zabawy wynagrodzi nam to w stu procentach. I choć Koty Norweskie Leśne rzadko dobrowolnie wchodzą ludziom na kolana to zawsze pozostają gdzieś w pobliżu a najchętniej kładą się tuż obok wystawiając rozkosznie swoje brzuszki, aby nie przepuścić żadnej okazji do bycia pogłaskanym.

 

statystyka Google-Pagerank.pl - Pozycjonowanie + SEO

 

 

 

 

 

O rasie
\